بررسی استحکام باند ریزبرشی کامپوزیت به کامپوزیت پس از آلودگی با بزاق

سابقه و هدف: آلودگی بزاق حین ترمیم های کامپوزیتی موجب کاهش استحکام باند و در نهایت شکست درمان های ترمیمی می گردد. نظر به افزایش تقاضا برای ترمیم های کامپوزیتی، همچنین با توجه به اینکه درصد کمی از دندانپزشکان حین درمان از رابردم استفاده می نمایند، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثر آلودگی بزاق بر استحکام ریزبرشی باند میان سطوح کامپوزیت رزین، همچنین تعیین بهترین روش از بین بردن آلودگی جهت دوباره برقرار کردن استحکام باند کامپوزیت به کامپوزیت انجام گرفت. مواد و روشها: در مطالعه آزمایشگاهی حاضر، نمونه های ساخته شده از کامپوزیت z100 به 7 گروه 15 تائی تقسیم شده، به صورت زیر آماده گردیدند:گروه 1- گروه کنترل (بدون هیچ گونه آلودگی)، گروه 2- آلودگی بزاق + خشک کردن، گروه 3- آلودگی بزاق + شستشو + خشک کردن، گروه 4- آلودگی بزاق+ شستشو+ خشک کردن+ اچ، گروه 5- آلودگی بزاق+ شستشو+ خشک کردن+ اچ کردن+ باند، گروه 6- آلودگی بزاق+ استفاده از الکل و گروه 7- آلودگی بزاق+ برداشت حدود 5/0 میلی متر+ شستشو+ خشک کردن. سپس کامپوزیت z100 در لوله هایی به ابعاد 7/0×1 میلی متر روی سطوح آماده شده گروه ها باند گردیده، میزان استحکام باند ریزبرشی آنها تعیین شد. داده های به دست آمده با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه anova و آزمون تعقیبی tukey مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین و انحراف معیار استحکام باند ریزبرشی در گروه 1 برابر 60/3±0/23، در گروه 2 برابر 49/2±71/11، در گروه 3 برابر 25/4±60/17، درگروه 4 برابر 34/6±84/21، درگروه 5 برابر 58/7±25/21، درگروه 6 برابر 53/5±65/21 و درگروه 7 برابر 95/5±34/17، مگاپاسکال بدست آمد. اختلاف میان گروه های 1و2 (0001/0p<)، 2و4(0001/0p<)، 2و5 (001/0p<) و2و6 (0001/0p<) از لحاظ آماری معنی دار بود. نتیجه گیری: در شرایط مطالعه اخیر خشک کردن بزاق روی نمونه ها استحکام باند ریزبرشی را به طور معنی دار کاهش داد. تمامی روش های از بین بردن آلودگی بزاقی در مطالعه حاضر توانستند استحکام باند ریزبرشی نمونه ها را تا حد گروه شاهد افزایش دهند.